[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->RUCH PRAWNICZY, EKONOMICZNY I SOCJOLOGICZNYRok LX — zeszyt 3, 4 — 1998_____________DOROTA APPENZELLERMIKRO- I MAKROEKONOMICZNE PRZYCZYNYUPADŁOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW W POLSCE1. WPROWADZENIEUpadłość przedsiębiorstw, zjawisko praktycznie nieznane w okresie gospodarki centralnie planowanej, pojawiła się w Polsce prawie jednocześniez pierwszymi przemianami zmierzającymi do wprowadzenia gospodarkirynkowej. Upadłość jest najbardziej drastycznym sposobem zakańczaniadziałalności gospodarczej i przeprowadzana jest wtedy, gdy majątek zadłużonego przedsiębiorstwa nie wystarcza na pokrycie wszystkich ciążącychna nim zobowiązań. W przeciwieństwie do innych form zaprzestawaniadziałalności gospodarczej, likwidacja upadłościowa nie ma cech dobrowolności, lecz jest ustawowym obowiązkiem przedsiębiorstwa, które trwaleutraciło zdolność regulowania swoich zobowiązań. Dzięki temu likwidacjaupadłościowa eliminuje z gospodarki te przedsiębiorstwa, które nie rokująnadziei na dalsze efektywne funkcjonowanie i prowadzi do lepszej alokacjiśrodków produkcji. Pozytywną stroną upadłości jest również to, że w miaręposiadanych przez dłużnika środków, zapewnia ona ochronę interesów jegowszystkich wierzycieli, rozkładając na nich równomiernie skutki jegoniewypłacalności.Negatywne skutki upadłości powodują, że w każdym kraju ustanawiane są przepisy prawne regulujące jej przebieg. W Polsce sposób przeprowadzania postępowania upadłościowego określają przepisy rozporządzeniaPrezydenta RP z 24 X 1934 r. z późniejszymi zmianami (ostatnia nowelizacja tego prawa, mająca na celu dostosowanie go do aktualnej sytuacjigospodarczej w Polsce pochodzi z 31 lipca 1997 r.). W szczególnych przypadkach ustawa dopuszcza uchronienie zagrożonego przedsiębiorstwa przedupadłością poprzez przeprowadzenie z wierzycielami tzw. postępowaniaukładowego. Postępowanie to, w wyniku którego następuje (zazwyczaj znaczna) redukcja długów, możliwe jest jedynie w wyjątkowych okolicznościach:gdy trudna sytuacja, w której znalazło się przedsiębiorstwo jest przez nieniezawiniona, a odpowiednia reorganizacja stwarza mu szansę na powrótdo normalnego funkcjonowania. Wejście na drogę układową i zapobieżenieupadłości jest korzystne nie tylko z punktu widzenia zagrożonego przedsiębiorstwa, ale także jego wierzycieli (w szczególności, gdy między dłużnikiem i jego wierzycielami występują stałe powiązania kooperacyjne).W Polsce postępowanie układowe nie cieszy się jednak popularnością .1 Zob. D. Goliszewska,Wolą upadać niż się układać,“Businessman”, 1993 nr 2, s. 26 - 28.334Dorota AppenzellerDotychczas upadłość polskich przedsiębiorstw stanowiła przedmiotzainteresowania przede wszystkim prawników, rzadko pojawiały się artykułydotyczące ekonomicznych aspektów tego zjawiska2. Zasadnicza przyczyna takiego stanu rzeczy to brak ogólnie dostępnych danych, dotyczących sytuacjiekonomicznej upadających przedsiębiorstw. Głównym źródłem dla uzyskaniatakich informacji są bowiem dokumenty składane przez przedsiębiorstwaw sądach wraz z wnioskiem o ogłoszenie upadłości. Niestety, większość złożonych dotychczas w Polsce wniosków upadłościowych albo nie zawieraław ogóle sprawozdań finansowych, albo też sprawozdania te były bardzo niekompletne.Przedmiotem niniejszego artykułu jest upadłość przedsiębiorstw w Polscena przestrzeni lat 1990 - 1997 i takie jej charakterystyki, jak dynamika zmian,czas trwania postępowania upadłościowego oraz natężenie upadłości w odniesieniu do populacji przedsiębiorstw, funkcjonujących w tych latach w naszejgospodarce. Na tym tle szczegółowej analizie poddane zostaną przyczyny,leżące u podstaw upadłości. Przedstawione zostaną zarówno przyczyny mikroekonomiczne, tkwiące w samych przedsiębiorstwach, jak również przyczynymakroekonomiczne, związane z funkcjonowaniem całej gospodarki. Uzupełnieniem rozważań teoretycznych będzie analiza empiryczna, oparta zarównona ogólnie dostępnych danych statystycznych, jak również na sprawozdaniachfinansowych konkretnych upadłych przedsiębiorstw.2. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA UPADŁOŚCI W POLSCEPierwsze upadłości pojawiły się w Polsce w 1991 roku i były następstwem z jednej strony liberalizacji przepisów regulujących prowadzeniedziałalności gospodarczej, z drugiej zaś - wolnej gry sił rynkowych, prowadzącej do eliminacji nieefektywnych przedsiębiorstw.Liberalizacja przepisów w zakresie rozpoczynania działalności gospodarczej3 doprowadziła przede wszystkim do uproszczenia i skrócenia czasu trwania procedur urzędowych, koniecznych dla zarejestrowania przedsiębiorstwa.Dużym ułatwieniem dla nowych przedsiębiorców był również fakt, żew znowelizowanych przepisach nie precyzowano wymagań, w szczególnościkapitałowych, jakie powinny być spełnione dla rozpoczęcia samodzielnejdziałalności gospodarczej. W efekcie tych zmian gwałtownie wzrosła liczbanowo zakładanych przedsiębiorstw. Największy przyrost liczby przedsiębiorców podejmujących działalność gospodarczą, zanotowano w Polsce w roku1990 , a więc prawie natychmiast po wprowadzaniu zasad gospodarkirynkowej (szczegółowe dane — por. tabela 1). W późniejszych latach przyrostten w poszczególnych grupach przedsiębiorstw uległ pewnej stabilizacji.2 Zob. np. D. Hadasik, T. Kowalski,Transformacja makroekonomiczna a upadłość przedsiębiorstw w Pol-see w latach 1990 - 1995,“Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, 1997 nr 1.3 Zmiany te wprowadziła ustawa o działalności gospodarczej z dnia 23.12.1988 r. (Dz. U. Nr 41, poz. 324z późn. zm.).4 Był to równocześnie ostatni rok, w którym liczba przedsiębiorstw państwowych uległa wzrostowi. W następnych latach liczba tych przedsiębiorstw ustawicznie malała.Mikro- i makroekonomiczne przyczyny upadłości335Tabela 1Dynamika wzrostu wybranych grup przedsiębiorstw (rok poprzedni = 100)Forma własnościPrzedsiębiorstwa państwoweSpółki prawa handlowegoSpółki cywilneZakłady osób fizycznych1990115,2214,5*139,6199197,3148,3*125,1199288,1130,0*114,8199381,8119,1187,799,7199483,6114,1110,4105,7199587,9110,4100,698,5199688,3110,3107,8115,2199787,6109,3110,0107,2Źródło:Obliczenia własne na podstawie:Zmiany strukturalne grup podmiotów w gospodarcenarodowej w 1996 i 1997 r.,GUS, Warszawa 1997 i 1998 orazRocznik Statystyczny Województw 1991, 1992.Uwagi:Dane dotyczą stanu na 31 XII danego roku (* brak danych).Jednocześnie, jak już stwierdzono, zasady gospodarki rynkowej doprowadziły po raz pierwszy do weryfikacji efektywności funkcjonowania przedsiębiorstw. W następstwie tego upadać zaczęły nie tylko młode, niedoinwestowane przedsiębiorstwa, ale także duże zakłady z wieloletnią tradycją i wydawałoby się ugruntowaną pozycją na polskim rynku. Zasadnicząprzyczyną upadłości tych ostatnich było nie dostrzeżenie w porę nadchodzącego kryzysu i nie wprowadzenie niezbędnych zmian, które dostosowałyby je do nowych warunków gospodarowania. Wzrost liczby upadłościprzypada na lata 1991, 1992 oraz 1993, dla których to lat wskaźnikidynamiki liczby składanych w sądach wniosków wynosiły odpowiednio 839,293 i 143. Na podkreślenie zasługuje jednak fakt (por. dane w tabeli 2), żepraktycznie w całym rozważanym okresie dynamika zmian badanego zjawiska była gasnąca. Do 1993 roku następował co prawda przyrost liczbyskładanych wniosków upadłościowych, ale przyrost ten był coraz wolniejszy, zaś od 1994 roku odnotowywany był już coroczny spadek liczby wniosków (wskaźniki dynamiki mniejsze od 100).Tabela 2Wnioski upadłościowe zgłaszane w sądach rejonowychRokLiczba wnioskówDynamika zmian(rok poprzedni = 100)19901491991125083919923661293199352491431994419380199529927119962710911997236887,4-Źródło:Obliczenia własne na podstawie danych Ministerstwa Sprawiedliwości.Dla uzyskania pełnego obrazu kształtowania się upadłości w Polsceprześledzimy także jej natężenie w odniesieniu do ogólnej liczby funkcjonujących w gospodarce przedsiębiorstw. Odpowiednie informacje zawiera tabela 3. Przy obliczaniu wskaźnika natężenia upadłości uwzględnionezostały wszystkie przedsiębiorstwa mające zdolność upadłościową, w tymrównież zakłady osób fizycznych. Uwzględnienie w analizie tej ostatniejgrupy przedsiębiorstw może budzić pewne zastrzeżenia. Z jednej stronyjest to bowiem grupa zdecydowanie dominująca w strukturze własnościo336Dorota Appenzellerwej przedsiębiorstw, w związku z czym ma ona decydujące znaczenie dlakształtowania wartości omawianego wskaźnika. Z drugiej strony, upadłośćtych przedsiębiorstw występuje w praktyce sądowej bardzo rzadko, a wynika to z faktu, że zakłady prowadzone przez osoby fizyczne dysponujązazwyczaj bardzo znikomym majątkiem i ewentualne postępowanie upadłościowe nie byłoby w stanie spełnić swego podstawowego zadania - zaspokoić z masy upadłościowej zobowiązań wobec wierzycieli. Ostatecznieo uwzględnieniu tej grupy przedsiębiorstw przy charakteryzowaniu natężenia upadłości w gospodarce zadecydował fakt, że zgodnie z obowiązującymw Polsce prawem posiadają one zdolność upadłościową. Należy jednakzdawać sobie sprawę z tego, że pominięcie zakładów osób fizycznych przyobliczaniu wskaźnika natężenia upadłości spowodowałoby znaczne podwyższenie wartości tego wskaźnika.Tabela 3Natężenie upadłości w Polsce w przeliczeniu na 10 000 zarejestrowanychprzedsiębiorstwRokWskaźnik natężenia19901,2619918,33199219,41199326,31199419,77199514,18199611,2419979,12Źródło:Obliczenia własne na podstawie Roczników Statystycznych GUS oraz danych Ministerstwa Sprawiedliwości.Jak wynika z informacji zawartych w tabeli 3, natężenie upadłościrosło w czterech pierwszych objętych analizą latach, osiągając swą najwyższą dotychczas wartość, 26 upadłości na 10 000 funkcjonujących przedsiębiorstw, w roku 1993. Warto podkreślić, że był to ostatni rok, w którymliczba składanych wniosków upadłościowych wykazała tendencję rosnącą.Od tego momentu spadała zarówno (jak już stwierdzono) bezwzględnaliczba składanych wniosków, jak również natężenie tych wniosków w stosunku do wszystkich przedsiębiorstw w gospodarce.By ocenić natężenie upadłości w Polsce, jako punkt odniesienia przytoczymy, jak kształtuje się omawiany wskaźnik w gospodarce amerykańskiej.Jak wynika ze statystyk publikowanych przez firmę Dun & Bradstreet ,w USA wskaźnik ten kształtował się w granicach od 4 (w roku 1945) do154 (w roku 1932), przy czym w ostatnich czterech latach (1994 - 1997)osiągnął poziom około 80 upadłych przedsiębiorstw na 10 000 funkcjonujących w gospodarce. Na tym tle natężenie upadłości w Polsce jest bardzomałe. Przypuszczalną przyczyną takiej sytuacji jest niewielka skutecznośćpostępowania upadłościowego w zaspokajaniu oczekiwań wierzycieli. Jestto bowiem powód, dla którego wielu wierzycieli nie korzysta z przysługującego im prawa wystąpienia do sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłościdłużnika. Nie można jednak wykluczyć, że wbrew występującym w tejchwili tendencjom (gasnącą liczbą zgłaszanych wniosków), wraz z rozwojem gospodarki rynkowej i wzrostem skuteczności prawa upadłościowego,5 Zob.Business Failure Record,The Dun & Bradstreet Corporation, 1997, s. 2.Mikro- i makroekonomiczne przyczyny upadłości337liczba składanych wniosków ponownie wzrośnie, a natężenie upadłościzbliży się do poziomu w innych krajach.Szczególną cechą badanego zjawiska w Polsce jest to, że obok rzeczywistych upadłości przedsiębiorców, którym nie powiodła się podjęta działalność, bardzo duża jest liczba symulowanych upadłości. Jak wynika z opiniiprawników prowadzących sprawy upadłościowe, zaledwie 10% wszystkichskładanych w sądach wniosków upadłościowych stanowią rzeczywiste bankructwa, spowodowane nieudolnym prowadzeniem działalności gospodarczejczy też gwałtownie pogarszającymi się warunkami na rynku . W pozostałych przypadkach likwidacja upadłościowa oznacza jedynie transfer majątku do innych jednostek gospodarczych, w których głównym udziałowcemjest ten sam właściciel7. Zasadniczym celem takich zabiegów jest uniknięcie płacenia podatków, chęć niespłacenia kredytów i innych zobowiązań,ewentualnie próba oczyszczenia się z podejrzenia o udział w aferach gospodarczych8. Przedsiębiorcy, którzy zgłaszają w sądach sfingowane upadłościnie są zainteresowani ratowaniem firmy przed likwidacją, co jest przypuszczalnie podstawową przyczyną małej popularności postępowania układowego w Polsce. Jak wynika z danych przytoczonych w tabeli 4, zaledwie codziesiąty wniosek składany w sądzie przez zadłużonych przedsiębiorców towniosek układowyTabela 4Udział spraw układowych w ogóle zgłaszanych spraw upadłościowych i układowychRokUdział spraw układowych19901,34%19915,73%19921993199419951996199715,82% 11,24% 12,45% 13,45% 12,16% 12,13%Źródło:Obliczenia własne na podstawie danych Ministerstwa Sprawiedliwości.Na skuteczność postępowania upadłościowego (rozumianą przede wszystkim jako zaspokojenie wierzycieli zadłużonego przedsiębiorstwa) zasadniczy wpływ ma czas jego trwania. Wydłużenie czasu potrzebnego sądowi narozpatrzenie wniosku umożliwia bowiem zadłużonemu przedsiębiorcy upłynnienie resztek majątku, co jest oczywiście sprzeczne z interesami jegowierzycieli, dla których zmniejsza się tym samym szansa odzyskania choćczęści należności. Tymczasem jednym z podstawowych zarzutów stawianych pod adresem postępowań upadłościowych w Polsce jest bardzo długiczas ich trwania. Jak wynika z danych Ministerstwa Sprawiedliwości (por.dane w tabeli 5), czas ten z roku na rok systematycznie się wydłużał i wefekcie w roku 1997 był ponad dwukrotnie dłuższy niż w 1991 roku.Wydłużanie czasu trwania postępowania upadłościowego, szczególnie w początkowym okresie, spowodowane było przede wszystkim gwałtownie ros-6 Zob. M. Grabowski,Upadki twarde i miękkie,“Businessman”, 1993 nr 2, s. 27.^ Do czasu ostatniej nowelizacji prawa upadłościowego (z 31.07.1997) nic nie zabraniało upadłemu przedsiębiorcy podjęcia działalności gospodarczej pod inną firmą.8Z prawnego punktu widzenia wszelkie zaplanowane upadłości mające na celu niezapłacenie długów (np.kredytów), a także przenoszenie majątku, o którym mowa wyżej są przestępstwem i grozi za nie kara w myślustawy o ochronie obrotu gospodarczego z 12.10.1994 r. (Dz. U. Nr 126, poz. 615).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]